[
Sion,
loda il Salvatore,
la
tua guida, il tuo pastore
con
inni e cantici.
Lauda
Sion Salvatorem,
lauda
ducem et pastorem,
in hymnis et canticis.
Impegna
tutto il tuo fervore:
egli
supera ogni lode,
non
vi è canto che sia degno.
Quantum potes, tantum aude:
quia major omni laude,
nec
laudare sufficis,
Pane
vivo, che dà vita:
questo
è tema del tuo canto,
oggetto
della lode.
laudis thema specialis,
panis vivus et vitalis
hodie
proponitur.
Veramente
fu donato
agli
apostoli riuniti
in
fraterna e sacra cena.
Quem in sacræ mensæ coenæ,
turbæ
fractrum duodenæ
datum
non ambigitur.
Lode
piena e risonante,
gioia
nobile e serena
sgorghi
oggi dallo spirito.
Sit laus plena, sit sonora,
sit
jucunda, sit decora
mentis jubilatio.
Questa
è la festa solenne
nella
quale celebriamo
la
prima sacra cena.
Dies enim solemnis agitur,
in
qua mensæ prima recolitur
Hujus
institutio.
E
il banchetto del nuovo Re,
nuova,
Pasqua, nuova legge;
e
l'antico è giunto a termine.
In
hac mensa novi Regis,
novum
Pascha novæ legis,
phase vetus terminat.
Cede
al nuovo il rito antico,
la
realtà disperde l'ombra:
luce,
non più tenebra.
Vetustatem novitas,
umbram fugat veritas,
noctem lux eliminat.
Cristo
lascia in sua memoria
ciò
che ha fatto nella cena:
noi
lo rinnoviamo,
Quod in coena Christus gessit,
faciendum
hoc expressit
in
sui memoriam.
Obbedienti
al suo comando,
consacriamo
il pane e il vino,
ostia
di salvezza.
Docti sacris institutis,
panem, vinum in salutis
consecramus hostiam.
È
certezza a noi cristiani:
si
trasforma il pane in carne,
si
fa sangue il vino.
Dogma datur christianis,
Quod
in carnem transit panis,
Et vinum in sanguinem.
Tu
non vedi, non comprendi,
ma
la fede ti conferma,
oltre
la natura.
Quod non capis, quod non vides,
animosa firmat fides,
Præter rerum ordinem.
È
un segno ciò che appare:
nasconde
nel mistero
realtà
sublimi.
Sub diversis speciebus,
signis tantum, et non rebus,
latent res eximiæ.
|
Mangi
carne, bevi sangue;
ma
rimane Cristo intero
in
ciascuna specie.
Caro cibus, sanguis potus:
manet tamen Christus totus
sub utraque specie.
Chi
ne mangia non lo spezza,
né
separa, né divide:
intatto
lo riceve.
A sumente non concisus,
non
confractus, non divisus:
integer accipitur.
Siano
uno, siano mille,
ugualmente
lo ricevono:
mai
è consumato.
Sumit unus, sumunt mille:
quantum isti, tantum ille:
Nec
sumptus consumitur.
Vanno
i buoni, vanno gli empi;
ma
diversa ne è la sorte:
vita
o morte provoca.
Sumunt boni, sumunt mali:
sorte
tamen inæquali,
vitæ
vel interitus.
Vita
ai buoni, morte agli empi:
nella
stessa comunione
ben
diverso è l'esito!
Mors est malis, vita bonis:
Vide paris sumptionis
quam sit dispar exitus.
Quando
spezzi il sacramento
non
temere, ma ricorda:
Cristo
è tanto in ogni parte,
quanto
nell'intero.
Fracto demum sacramento,
ne vacille, sed memento
tantum esse sub fragmento,
È
diviso solo il segno
non
si tocca la sostanza;
nulla
è diminuito
della
sua persona.
]
Quantum tot tegitur.
Nulla
rei fit scissura:
Signi
tantum fit fractura,
qua
nec status, nec statura
signati minuitur.
Ecco
il pane degli angeli,
pane
dei pellegrini,
vero
pane dei figli:
non
dev'essere gettato.
Ecce Panis Angelorum,
factus cibus viatorum:
vere panis flliorum,
non
mittendus canibus.
Con
i simboli è annunziato,
in
Isacco dato a morte,
nell'agnello
della Pasqua,
nella
manna data ai padri.
In figuris præsignatur,
cuni
Isaac immolatur,
Agnus
Paschæ deputatur,
datur manna patribus.
Buon
pastore, vero pane,
o Gesù, pietà di noi:
nutrici
e difendici,
portaci
ai beni eterni
nella
terra dei viventi.
Bone pastor, panis vere,
Jesu,
nostri miserere:
Tu nos pasce, nos tuere,
tu nos
bona fac videre
in terra viventium.
Tu
che tutto sai e puoi,
che
ci nutri sulla terra,
conduci
i tuoi fratelli
alla
tavola del cielo
nella
gioia dei tuoi santi.
Tu qui cuncta seis et vales,
qui nos pascis hic mortales:
Tuos ibi commensales,
coheredes et sodales
fac
sanctorum civium.
Amen. (Alleluia). |